Jakże mile zostałem rozczarowany, kiedy na miejscu zbiórki wycieczki ogłoszonej przeze mnie na forum RS-u zastałem grupkę samych naturalnych rowerzystów.

i w takim oto kameralnym gronie, po delikatnej modyfikacji trasy ruszyliśmy,

omijając zbyt uczęszczane przez samochody drogi.

 aby po dotarciu do pierwszych pól rzepaku zrobić sobie małą fotoprzerwę... a spragniony po zimie kontaktu z naturą Maciek, rzucił się w objęcia dzikiej róży...

po usunięciu kolców i obmyciu ran...

można było przystąpić do zrobienia zdjęcia - parze w rzepaku...

podczas kiedy pozostali prowadzili dysputę, na temat szkodliwości niszczenia zieleni wiejskiej.

Dotarliśmy do clou wycieczki czyli pikniku rekonstrukcyjnego, odbywającego się na torze motokrosowym w Rosówku i po zabezpieczeniu rowerów, pierwsze swe kroki skierowaliśmy ku kuchni polowej WZ-36P,

gdzie miły właściciel zapoznał nas z historią, nawet z tą najświeższą, czyli jak oszukiwał żonę na kasie aby wyłożyć na kuchnię 60.000 zł.

Potem zapoznawaliśmy się z innymi rodzajami militariów:

snajperkami.

MG-34

PPS-43

rusznicami przeciwpancernymi

lornetą nożycową

oraz T-34.

Kawałek dalej odbywały się przygotowania do inscenizacji walk. Niemiecki oficer krzyczał cały czas - "ruszać dupy" - ale słoneczko przypiekało, więc w ciężkich mundurach nie za bardzo chciało się biegać...

a żołnierzom radzieckim chyba jeszcze mniej...

...jeden, takiej słusznej postury Niemiec nosił drugiego, takiego cherlawego - powiedziałem im aby się zamienili, ale to było raczej awykonalne... wniosek - dużych i grubych rannych nie wynosi się z pola walki.

Wróciliśmy do kuchni polowej na pyszną wojskową grochówkę

a po schłodzeniu się piwem ruszyliśmy w dalszą drogę, gdzie dla rowerów wyzwaniem był tor motokrosowy i gdzie Paweł okazał się gentelmanem

młodzież dala radę sama

Następnie, po przełajach i skrótach godnych samego "Montera", niczym przemytnicy przekroczyliśmy, dosłownie i w przenośni -zieloną granicę

aby znaleźć się w cichych i spokojnych landach niemieckich

W latach czterdziestych ubiegłego wieku Niemcy zapoczątkowali budowę rakiet typu V1 oraz V2... dzisiaj budują kolejne modele już typu V20326

pod którymi się mimo wszystko, miło leżakuje.

Minęliśmy senne miasteczko Nadrensee

jeziorko Dammsee

i  dotarliśmy do...  Krakowa!?

I tu w miłej atmosferze uraczyliśmy się - w zależności od gustu - lodami, kawką, piwkiem,

bardzo zresztą smakowitym...

po wypasie znów ruszyliśmy w drogę, niestety powrotną - do tych pól malowanych rzepakiem żółtem, jednakowem...

po drodze spotykając jeszcze znajomych rowerzystów, gdzie doszło do transakcji walutowej

Do domku dotarliśmy tak mniej więcej z wieczora i była to jedna z najmilej spędzonych wycieczek.

Dzisiaj Wielkanoc więc elegancko do cioci...

...na świąteczny, rodzinny obiadek

gdzie przednia gąska w brzoskwinkach była...

Dzisiaj ciepełko, więc trzeba było skorzystać z pięknej pogody i  jak zwykle obrałem kierunek, jeziorko Goplana. W przeciwieństwie do wczorajszego dnia tym razem zastałem jeziorko tętniące gwarem spragnionych natury mieszczuchów, pomiędzy którymi spotkałem znajomych z kółka rowerowego... miałem fart bo właśnie piekli ziemniaczki i zajadali się fasolką (chyba po bretońsku) - załapałem się na obie potrawy. Oczywiście ziemniaczkom z ogniska nic nie może dorównać.

Po nabraniu sił witalnych postanowiłem ruszyć w dalszą drogę,  naturalnie ukierunkowaną na Gospodę w Sławoszewie. Po drodze chyba minąłem VonZanową ale była tak opancerzona że do końca nie jestem pewien czy aby na pewno to była ona.

W Zjawie jak zwykle miło powitanym zostałem przez gospodarzy...

i na dodatek ugoszczonym rewelacyjnym świątecznym żurem na bazie prawdziwego, czyli własnoręcznie robionego zakwasu oraz boskim pasztetem - takim jak kiedyś u Mamy.

Po nasyceniu się takimi wspaniałościami oraz wysłuchaniu opowieści pana Jurka z pobytu w zakładzie penitencjarnym za jazdę rowerem pod wpływem, ruszyłem w dalszą drogę... kierunek Dobra. Tym razem spotkałem Ernira na wspaniałej kolarzówce typu "Albatros"... chwilę pogadaliśmy, porównaliśmy kilometraż i ruszyliśmy każdy w swoją stronę. Dojeżdżając do ronda w Dobrej stwierdziłem że mam jeszcze trochę kasy więc udam się jeszcze na przedświąteczne zakupy do Netto... w Loknitz... i warto było, chociażby dla  żółciejącego coraz bardziej rzepaku.

a przed sklepem Netto zauważyłem taki oto zabytek...

Zrobiłem zakupy....

i o zachodzie słońca powróciłem do kraju.

W Szczecinie można już poczuć atmosferę świąt wielkanocnych...

i działania naszej dzielnej policji dbającej o biesiadników...

a ja jednak wolę taki nastrój...