Dzisiaj ciepełko, więc trzeba było skorzystać z pięknej pogody i  jak zwykle obrałem kierunek, jeziorko Goplana. W przeciwieństwie do wczorajszego dnia tym razem zastałem jeziorko tętniące gwarem spragnionych natury mieszczuchów, pomiędzy którymi spotkałem znajomych z kółka rowerowego... miałem fart bo właśnie piekli ziemniaczki i zajadali się fasolką (chyba po bretońsku) - załapałem się na obie potrawy. Oczywiście ziemniaczkom z ogniska nic nie może dorównać.

Po nabraniu sił witalnych postanowiłem ruszyć w dalszą drogę,  naturalnie ukierunkowaną na Gospodę w Sławoszewie. Po drodze chyba minąłem VonZanową ale była tak opancerzona że do końca nie jestem pewien czy aby na pewno to była ona.

W Zjawie jak zwykle miło powitanym zostałem przez gospodarzy...

i na dodatek ugoszczonym rewelacyjnym świątecznym żurem na bazie prawdziwego, czyli własnoręcznie robionego zakwasu oraz boskim pasztetem - takim jak kiedyś u Mamy.

Po nasyceniu się takimi wspaniałościami oraz wysłuchaniu opowieści pana Jurka z pobytu w zakładzie penitencjarnym za jazdę rowerem pod wpływem, ruszyłem w dalszą drogę... kierunek Dobra. Tym razem spotkałem Ernira na wspaniałej kolarzówce typu "Albatros"... chwilę pogadaliśmy, porównaliśmy kilometraż i ruszyliśmy każdy w swoją stronę. Dojeżdżając do ronda w Dobrej stwierdziłem że mam jeszcze trochę kasy więc udam się jeszcze na przedświąteczne zakupy do Netto... w Loknitz... i warto było, chociażby dla  żółciejącego coraz bardziej rzepaku.

a przed sklepem Netto zauważyłem taki oto zabytek...

Zrobiłem zakupy....

i o zachodzie słońca powróciłem do kraju.